Deze expositie is weer een ‘gewone’ expositie, in dit geval met tien leden van de Leidsche Mondialen en is dus een expositie zonder gemeenschappelijk onderwerp, de kunstenaars laten hun eigen keuze van onderwerp zien.
Thea Huiberts heeft voor deze expositie een serie etsen gemaakt van honden (veelal in opdracht van familie en vrienden) en uilen. De uilen zijn een experiment geweest in kleur. Het nachtblauw is een prachtige omlijsting voor een uil! Etsen is een ambachtelijke techniek. De ets gaat in een zuurbak om de lijnen te etsenen daarna in een stuifkast om de kleurvlakken te harsen. De plaat inkt je in, sla je af en druk je af met de etspers. Voor de kleur gebruikt zij meerdere drukgangen.
(klik op de foto om de hele afbeelding te kunnen zien)
Nicole Zwarts heeft Indiaase Mandala’s gemaakt van afbeeldingen van Nederland.
Nicole; “verbinden staat centraal in mijn werk; het combineren van ideeën, gedachten in kleuren, vormen en materialen. Typisch Nederlandse afbeeldingen, iedere afbeelding is zo bewerkt dat het samenkomt in de mandala en zo een geheel is geworden. Geniet.”
Irene Kurpershoek;
’s Nachts zijn we eigenlijk allemaal kunstenaars. In onze dromen combineren, vervormen en toveren we de meest unieke creaties. Rivieren veranderen in wegen, we kunnen vliegen en tegelijkertijd zwemmen, dieren wijzen de weg en je oma, die al een tijdje niet meer hier is, verschijnt als een jonge blom ten tonele. Terwijl we in onze nachtelijke cenario’s onze dagelijkse ervaringen en beslommeringen tot gezonde compost verwerken, verrassen we onszelf met bizarre combinaties. Soms kun je er geen chocolade van bakken en soms weet je ineens wat je jezelf aan het vertellen bent. Door deze droombeeldtaal heb ik mij dit keer laten inspireren. De kleuren heb ik vertaald in vijf schilderijen die ik heb meegnomen. De beelden die in het wakkere leven niet bestaan, zoals een onderlijf dat zelfstandig loopt en een zwevende vrouw naast een ballon, heb ik verbeeld in klein werk op papier, in olieverf en potlood.
Marianne Beij exposeert vier expressieve werken en laat een lijnenspel zien met een vrolijke gekleurd achtervlak, hierop dansende ogen en gezichten met verschillende motieven. Daarnaast laat ze twee aquarellen van een fruitstilleven zien.
Corien de Kler exposeert drie aquarellen van landschappen. De drager is handgeschept papier uit een middeleeuws fabriekje in Frankrijk. Dit papier wordt nog steeds gebruikt voor officiële documenten. Omdat er geen lijm in het papier is verwerkt zie je dat de aquarelverf heel mooi uit blijft lopen, dit maakt een spannend beeld. “soms is de volgende dag pas duidelijk hoe het geheel er uit gaat zien .’
Marco van Ooijen is nieuw bij de Leidsche Mondialen. In 1950 geboren in Delft, heeft vanaf lagere school altijd getekend. Studie psychologie in Leiden, studie psychotherapie in Utrecht, heeft altijd gewerkt in de GGZ in Oegstgeest en Leiden en heeft ook lang in Leiden gewoond en is nu woonachtig in Alphen aan de Rijn. Naast studie en werk heeft hij ook opleidingen in de kunst gedaan onder andere aan de Vrije Academie. Hij maakt nu meer dan dertig jaar hoogdruk: eerst lino-snedes maar de laatste jaren ook houtsnedes.
Celine Michel: haar inspiratiebron is Afrika, haar rijke cultuur en de vrolijke levensuitingen van de mensen. Als kind is zij daar opgegroeid en het geeft haar warme herinneringen. Dat vertaalt zich in haar werk en hier mag meer aandacht voor gevraagd worden. De huidskleuren en de klederdrachten komen goed tot uitdrukking in haar wegwerken. Figuratieve weefwerken met als basis een zelf gemaakt olieverfschilderij. Hiernaast maakt zij ook viltportretjes op A3 formaat.
Jennifer Hes Heeft zich toegelegd op twee thema’s: Terug naar mijn roots en ik schilder wat ik zie. De ‘Terug naar mijn roots” is mdf bekleed met batik en beschilderd met een vogel en vlinder uit Indonesië en een cocktail. Ik ontdekte dat Indonesië voor mij meer een vakantieland is ( vandaar de cocktail ) dan het land van mijn voorouders. Ze kwamen uit Nederlands-Indië en dat bestaat niet meer. Mijn roots zijn hier in mijn familie.
De ‘ik schilder wat ik zie’ serie is geschilderd op hout dat bestemd was voor de vuurkorf. Gelukkig kon ik het materiaal hergebruiken. Vanwege ziekte was ik aan huis gekluisterd en heb geschilderd wat ik zag: een vaas met narcissen, een glas met geraniums, mijn zwarte kip en en flesje water dat door de richel in de tafel scheef stond. Gewoon wat observaties die mij boeiden en hopelijk de kijkers ook..
Els Bernaerts heeft zich toegelegd op het aquarelleren van vogels en insecten. Haar stijl is herkenbaar en is schilderachtig. De aquarelverf wordt ook wel op het papier gemengd en hierdoor lopen de kleuren mooi in elkaar over. De kleuren zijn zacht van toon zodat de schilderijen een intiem geheel hebben.
Monika Jordense-Michalski exposeert twee foto’s van een impressie van een mooie zomerdag, het lijnenspel van het zand geeft een grafisch effect met daarop een mooie schaduw van een figuur en op de andere foto een klein teer bloempje.
